Ocalić od zapomnienia

br. Dominik Strumski MS

Urodził się 4 października 1873 roku w Skapiskas (Litwa) jako jeden z dziesięciorga dzieci. Kiedy uzyskał wiek poborowy, został przeszkolony do służby wojskowej i siłą wcielony do wojska carskiego. Z powodu niepewnej sytuacji swojego kraju oraz własnej Dominik opuścił armię i podążył na zachód. Dnia 5 lutego 1904 roku przybył do Stanów Zjednoczonych i rozpoczął pracę jako malarz w miejscowości Brooklyn (New York). Założył dom, w którym zamieszkał razem z siostrą. Po 11 latach pracy, w której nie znajdował pocieszenia doszedł do przekonania, że nie jest to jego powołanie i za radą swojego spowiednika zdecydował się wstąpić na drogę życia zakonnego. Dnia 15 września 1915 roku (w wieku 42 lat) brat Dominik zgłasza się do placówki saletyńskiej w Hartford (Connecticut). Pierwszą profesję zakonną złożył 19 września 1917 r. W ciągu 33 lata życia zakonnego był, jak wspominają jego współbracia, wzorem pokory i głębokiej pobożności godnej do naśladowania przez wszystkich. Wiernie wykonywał codzienne religijne obowiązki, zawsze chętny do służenia pomocą każdemu potrzebującemu. Znany był ze swojej pasji do naprawiania zegarków i troski o wiewiórki i ptaszki. 14 października 1950 r, z powodu choroby opuszcza dom zakonny i już nigdy do niego nie wraca. Zostaje przeniesiony do szpitala im. Św. Franciszka w Hartford, Connecticut, gdzie przebywa aż do śmierci 17 listopada 1950 r.