Ocalić od zapomnienia

ks. Stanisław Sowa MS

Urodził się 10 stycznia 1912 r. w Baryszy k. Buczacza, jako syn Antoniego i Honoraty Nycz. Chrzest przyjął 11 stycznia 1912 r. w Baryszy. W latach 1923-1930 ukończył Małe Seminarium w Dębowcu. Nowicjat rozpoczął 1 lipca 1930 r. u Misjonarzy Matki Bożej z La Salette w Hurku. Pierwszą profesję zakonną złożył 2 lipca 1931 r. w Hurku na ręce ks. prowincjała Salomona Schalbettera, a wieczystą 2 lipca 1934 r. w Dębowcu na ręce ks. Michała Bielaka. W latach 1931-1937 odbył studia filozoficzno-teologiczne w WSD w Dębowcu. Święcenia kapłańskie otrzymał 20 czerwca 1937 r. w Przemyślu z rąk ks. biskupa Franciszka Bardy. Placówki i urzędy: 1937-1939 wikariusz i katecheta w Kobylance, 1939 (VII-IX) wikariusz i katecheta w parafii Matki Bożej Królowej Polski we Lwowie, 1939-1946 proboszcz w parafii Matki Bożej Królowej Polski we Lwowie, 1946-1948 wikariusz i katecheta w Trzciance, 1948-1949 misjonarz, spowiednik, prefekt Małego Seminarium i profesor Liceum „Oświata na Wsi” w Dębowcu, 1949-1950 misjonarz i wikariusz w Lubrzy, 1950-1951 misjonarz w Kuźnicy Czarnkowskiej, 1951-1952 misjonarz w Dębowcu, 1952-1957 superior, proboszcz i ekonom w Trzciance, 1957-1965 superior i proboszcz w Resku, 1965-1967 misjonarz i dyrektor braci w Dębowcu, 1967-1976 misjonarz w Zakopanem. Zmarł 2 listopada 1976 r. w szpitalu w Zakopanem. Pochowany 5 listopada w grobowcu zakonnym na cmentarzu parafialnym w Dębowcu.