Ocalić od zapomnienia

ks. Florian Szawan MS

Urodził się 17 listopada 1914 r. w Sieteszy, jako syn Wawrzyńca i Marii Ziobro. Chrzest przyjął 18 listopada 1914 r. w kościele parafialnym w Sieteszy. W latach 1925-1932 ukończył Małe Seminarium Misjonarzy Matki Bożej z La Salette w Dębowcu. Nowicjat rozpoczął 1 lipca 1932 r. w Hurku. Pierwszą profesję zakonną złożył 2 lipca 1933 r. w Hurku na ręce ks. mistrza Augusta Gauthier, zaś wieczystą 2 października 1937 r. w Dębowcu na ręce ks. prowincjała Michała Kolbucha. W latach 1933-1939 odbył studia filozoficzno-teologiczne w Instytucie Filozoficzno-Teologicznym Misjonarzy Matki Bożej z La Salette w Dębowcu. Święcenia kapłańskie otrzymał 25 czerwca 1939 r. w katedrze w Przemyślu z rąk ks. bpa Franciszka Bardy, ordynariusza przemyskiego. Placówki i urzędy: 1939 (VII-IX) socjusz nowicjatu w Hurku koło Przemyśla, 1939-1946 lata wojny spędził w parafii Dobrzechów w diecezji przemyskiej u swego stryja, ks. proboszcza Wawrzyńca Szawana, gdzie zaangażował się w działalność patriotyczną w oddziałach Okręgu ZWZ-AK Strzyżów, 1946-1948 wikariusz i katecheta w Lubsku (Zemsz), 1948-1949 przełożony i proboszcz w Lubsku, 1949-1957 wikariusz i katecheta oraz ekonom (1955-1957) w Trzciance, 1957-1958 wikariusz i katecheta w Rzeszowie, 1958 (II-IV) spowiednik w Dębowcu, 1958-1963 przełożony (1958-1959) i rezydent w Zakopanem ze względu na problemy zdrowotne, 1963-1969 spowiednik i rezydent w Sobieszewie. W latach 1969-1986 przebywał w klasztorze dębowieckim, gdzie przykuty na wiele lat do łóżka służył wspólnocie jako spowiednik, a swoim cierpieniem i modlitwą wyprosił wiele powołań kapłańskich i zakonnych. Zmarł po długiej chorobie (stwardnienie rozsiane) i cierpieniach 1 lipca 1986 r. w Dębowcu. Pochowany 3 lipca na cmentarzu parafialnym w Dębowcu.