ks. Adolf Grotkowski MS

Urodził się 16 grudnia 1935 r. w Woli Dębowieckiej k. Jasła w diecezji przemyskiej, jako syn Alojzego i Genowefy Gumiennej. Chrzest przyjął 18 grudnia 1935 r. w Załężu. W latach 1947-1951 ukończył Małe Seminarium w Dębowcu i w Rzeszowie prowadzone przez saletynów. Nowicjat rozpoczął 7 września 1951 r. w Dębowcu. Pierwszą profesję zakonną złożył 8 września 1952 r. w Dębowcu na ręce ks. superiora Augusta Gauthier, a wieczystą 8 września 1956 r. w Łętowem na ręce ks. prowincjała Bronisława Młynarskiego. W latach 1952-1959 odbył studia filozoficzno-teologiczne w WSD w Dębowcu (1952-1955) i WSD w Lublinie (1955-1959). Święcenia kapłańskie otrzymał 19 kwietnia 1959 r. w Lublinie z rąk ks. biskupa Piotra Kałwy. Placówki i urzędy: 1959-1961 wikariusz i katecheta w Trzciance, 1961-1963 pomoc duszpasterska przy kościele św. Norberta w Krakowie, 1963-1964 wikariusz i katecheta w Rzeszowie, 1964-1965 administrator w Kuźnicy Czarnkowskiej, 1965-1971 proboszcz i superior w Trzciance, 1971-1973 ekonom i misjonarz w Dębowcu, 1973-1983 superior i proboszcz w Rzeszowie, 1983 (VI-VIII) pomoc duszpasterska w Kuźnicy Czarnkowskiej, 1983-1985 superior i proboszcz w Sobieszewie, 1985-1988 prowincjał z siedzibą w Krakowie przy ul. Wiślnej 11, 1988-1993 misjonarz pracujący w Polsce i na Ukrainie, 1993-1999 rezydent w Krakowie przy ul. Koszalińskiej 12. Zmarł 16 marca 1999 r. w budynku WSD w Krakowie przy ul. Koszalińskiej 12. Pochowany 18 marca w grobowcu saletyńskim na cmentarzu parafialnym w Dębowcu. Mszy św. pogrzebowej przewodniczył ks. biskup Kazimierz Górny. Ks. Adolf Grotkowski był gorliwym kapłanem i misjonarzem, jako prowincjał w latach 1985-1988 nadał właściwy rozmach prowadzonym dziełom saletyńskim. Będąc budowniczym kościoła Matki Bożej Saletyńskiej w Rzeszowie w trudnych czasach komunistycznych, wykazał się mądrością i odwagą oraz położył fundament pod przyszłe sanktuarium. Był również prekursorem „Apostolstwa Rodziny Saletyńskiej”. Już w latach osiemdziesiątych widział potrzebę takiego stowarzyszenia ludzi świeckich, oddanych Matce Bożej i współpracujących ze Zgromadzeniem Misjonarzy Matki Bożej z La Salette. Ostatnie lata swego życia spędził w Krakowie, gdzie budował swoją postawą wspólnotę seminaryjną. Stamtąd też odszedł, dobrze przygotowany, na spotkanie z Panem Bogiem.