Gdy Jezus przyszedł w okolice Cezarei Filipowej, pytał swych uczniów: «Za kogo ludzie uważają Syna Człowieczego?» A oni odpowiedzieli: «Jedni za Jana Chrzciciela, inni za Eliasza, jeszcze inni za Jeremiasza albo za jednego z proroków». Jezus zapytał ich: «A wy za kogo Mnie uważacie?» Odpowiedział Szymon Piotr: «Ty jesteś Mesjasz, Syn Boga żywego». Na to Jezus mu rzekł: «Błogosławiony jesteś, Szymonie, synu Jony. Albowiem nie objawiły ci tego ciało i krew, lecz Ojciec mój, który jest w niebie. Otóż i Ja tobie powiadam: Ty jesteś Piotr, czyli Opoka, i na tej opoce zbuduję Kościół mój, a bramy piekielne go nie przemogą. I tobie dam klucze królestwa niebieskiego: cokolwiek zwiążesz na ziemi, będzie związane w niebie, a co rozwiążesz na ziemi, będzie rozwiązane w niebie». ( Mt 16, 13-19)
To były rekolekcje w Dobrzycy. Piękny drewniany kościół. Będąc w środku miało się wrażenie, że jest się wewnątrz ogromnego drewnianego okrętu. Zupełnie jak z przypowieści o Noem. Po jednej z nauk rekolekcyjnych podchodzi do mnie starszy mężczyzna i pyta: „Widzi ksiądz te deski tam nad ołtarzem?” Odpowiedziałem: „Tak, widzę”. „Wie ksiądz, to ja przybijałem te deski”. Rzeczywiście ich kościół przez szereg lat przeszedł wiele skomplikowanych remontów, a większość prac odbyła się rękami samych parafian. Ten ogromny wysiłek zaowocował tym, że dla większości z nich, to był ich wspólny dom. Każdy tam miał coś swojego. Każdy czuł się częścią tego kościoła, i to nie tylko jako budynku.
Czy znalazłeś już w Kościele swoją „deskę”, którą powinieneś przybić? Czy rozpoznałeś swoją misję w budowaniu Kościoła, gdzie fundamentem jest Jezus Chrystus. Jeśli nie, istnieje ryzyko, że Kościół nie stanie się nigdy dla ciebie twoim własnym domem. Piękno Kościoła zależy od każdego „żywego kamienia”.
Również na tobie Jezus chce budować swój Kościół, tak jak na św. Piotrze. Fundament podtrzymuje całość, ale i pozostałe elementy budowli mają być oparciem dla innych. Na kim więc opierasz się dzisiaj ty i dla kogo dzisiaj sam stanowisz oparcie?
