Troska o muzykę liturgiczną na odpowiednim poziomie artystycznym i teologicznym to zadanie duszpasterzy, którzy są głównymi odpowiedzialnymi za muzykę w Kościele, a także organistów, kantorów, dyrygentów, animatorów muzycznych, którym przypada nieraz trudna rola ewangelicznego „ojca rodziny, który ze swego skarbca wydobywa rzeczy nowe i stare” (Mt 13,52).
Ale to także odpowiedzialność całego ludu Bożego, aby w każdym kościele czy kaplicy pojawiali się ludzie o gorących sercach zdecydowani posługiwać talentami, którymi obdarzył ich Bóg, innym uczestnikom świętych obrzędów w głębokim ich przeżywaniu. Chcąc oddać Bogu to, co najlepsze, nie możemy zgodzić się na bierność i na bylejakość także w tej dziedzinie, jaką jest muzyka wykonywana podczas liturgii.
Ważne jest także to, aby troszcząc się o piękno liturgii, nie zaniedbać najważniejszego, duchowego dobra tych, którzy tę troskę realizują. Oprócz spotkań czysto muzycznych warto pokusić się o nawet najprostsze formy pomagające duchowo wzrastać: rekolekcje, spotkania modlitewne, tematyczne, biblijne, grupy dzielenia się słowem Bożym, zachęty do korzystania z sakramentów, kierownictwa duchowego, osobistej modlitwy. Chóry, schole i zespoły są szansą na wprowadzenie ich członków w głębszą duchowość, bo w wielu wypadkach tworzą je ludzie wrażliwi i otwarci.
W nowym numerze między innymi:
- O źródłach muzyki liturgicznej i jej sakralnym wymiarze (s. 10-20 i 24-26)
- Terapeutyczny wymiar muzyki w Biblii i w liturgii (s. 9-10 i 21-23)
- Zasady odnoszące się do muzyki w liturgii (s. 27-29)
- Świadectwa i wyzwania związane z muzyką w liturgii (s. 30-34)
