informacje

Odkrywając Eugeniusza Kazimirowskiego

W Muzeum Podlaskim w Białymstoku, w środę, 22 listopada br. odbyło się spotkanie z ks. Piotrem Szwedą MS, autorem książki „Odkrywając Eugeniusza Kazimirowskiego. Prace artysty w zbiorach Muzeum Podlaskiego w Białymstoku”. Temat okazał się bardzo interesujący o czym świadczyła wypełniona po brzegi aula. Publikacja, która ukazała się z okazji 150. Rocznicy urodzin artysty jest fascynującą opowieścią o życiu i twórczości malarza, który zapisał się w historii sztuki jako autor obrazu Jezusa Miłosiernego (Jezu ufam Tobie). 

Prowadzący spotkanie dr Waldemar F. Wilczewski, dyrektor Muzeum Podlaskiego, wyraził swoje refleksje na temat najnowszej publikacji, podkreślając jednocześnie jej znaczenie dla rozpowszechniania wiedzy o sztuce i kulturze regionu. 

Ks. Piotr Szweda, przybliżył słuchaczom biografię i dorobek Eugeniusza Kazimirowskiego, jego inspiracje, konteksty i opowiedział o dziełach zgromadzonych w zbiorach Muzeum Podlaskiego.

Proces powstawania książki i jej piękną oprawę zaprezentowała Zuzanna Gurłacz, kierowniczka Działu Wydawnictw i Promocji, redaktorka publikacji. 

Eugeniusz Kazimirowski to nieco zapomniany malarz, który tworzył niezwykłe dzieła sztuki. Czy wiecie, że to właśnie on jest autorem słynnego obrazu Jezusa Miłosiernego (Jezu, ufam Tobie), który namalował w 1934 roku z inspiracji i pod kierunkiem św. Faustyny Kowalskiej?

Jego życie i twórczość są tematem publikacji „Odkrywając Eugeniusza Kazimirowskiego. Prace artysty w zbiorach Muzeum Podlaskiego w Białymstoku”, autorstwa ks. Piotra Szwedy MS. Książka odkrywa przed czytelnikiem bogatą biografię i dorobek Kazimirowskiego, a także związane z nim tajemnice. Już w najbliższą środę na spotkaniu autorskim poznacie artystę od podszewki.

Eugeniusz Kazimirowski urodził się 11 listopada 1873 w Wygnance na Podolu. W latach 1892-1897 odbywał studia w Szkole Sztuk Pięknych w Krakowie, w 1897 r. w Monachium w pracowni Ažbego i w akademii J. C. Hertericha, a następnie w Paryżu w szkole Baille’a. W latach 1898-1899 ponownie uczył się w SSP w Krakowie w pracowni Wyczółkowskiego. Po 1914 r. w Trokach był nauczycielem w Seminarium Nauczycielskim i dekoratorem teatralnym w Wilnie. Należał do Wileńskiego Towarzystwa Plastyków i WTNAM, z którymi brał udział w wystawach. Od 1936 r. mieszkał w Białymstoku. Założył Związek Popierania Turystyki Województwa Białostockiego, którego był dyrektorem. W grudniu 1937 r. brał udział w wystawie zbiorowej plastyków białostockich zorganizowanej w Publicznej Szkole Dokształcającej Zawodowej, gdzie wystawił 85 prac. Były to pejzaże, pastele i kompozycje religijne. 21 marca 1939 r. został prezesem Zarządu Oddziału Polskiego Towarzystwa Krajoznawczego. Brał aktywny udział w upowszechnianiu zabytków województwa białostockiego poprzez wygłaszanie odczytów, wycieczki i wydawnictwa. Był m.in. współautorem wydanej w 1939 r. publikacji „Białystok. Przewodnik po mieście i okolicy”.

Fot. AP