Duch wyprowadził Jezusa na pustynię. A przebywał na pustyni czterdzieści dni, kuszony przez Szatana, i był ze zwierzętami, aniołowie zaś Mu służyli.
Gdy Jan został uwięziony, Jezus przyszedł do Galilei i głosił Ewangelię Bożą. Mówił: «Czas się wypełnił i bliskie jest królestwo Boże. Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię!»
(Mk 1,12-15)
Historia, którą słyszymy w Ewangelii opisuje nie tylko pewien epizod z życia Jezusa, ale symbolicznie objaśnia nam znaczenie wielkiego postu, który rozpoczynamy. Jeśli chcemy owocnie przeżyć ten trudny, ale i święty czas potrzeba, by ta historia wydarzyła się także w moim i twoim życiu. Przyjrzyjmy się tej Ewangelii, by dostrzec co tak naprawdę ma się wydarzyć.
Jezus został przez Ducha wyprowadzony na pustynię. Właściwie to został On wypędzony. W oryginalnym słowie greckim jest zawarta pewna gwałtowność tego „wyprowadzenia”. Jakby Duchowi bardzo zależało, by Jezus na tej pustyni się znalazł. W pewnym sensie i my mamy zostać w tym czasie wyprowadzeni na pustynię. Skąd mamy zostać wyprowadzeni?
Co jest tym więzieniem, z którego Bóg chce nas wyrwać? Staliśmy się więźniami tego świata, który pędzi coraz szybciej, a my pędzimy razem z nim. Jesteśmy zabiegani, żyjemy w ciągłej pogoni za tym co jak nam się wydaje da nam szczęście, zapatrzeni i zatroskani o rzeczy materialne. Nasz problem nie polega wcale na tym, że w tej całej gonitwie odrzucamy Boga. Wcale tego nie robimy. Uczestnictwo w tym życiowym pędzie powoduje, że nie tyle odrzucamy Boga, co Go nie zauważamy.
Potrzebujemy by Duch wypędził także nas na pustynię. Ostatecznie w kategoriach biblijnych pustynia jest miejscem doświadczania obecności i mocy Boga. Właśnie w tym miejscu, w którym nie ma nic z tego co w swojej naiwności uważaliśmy za ważne, możemy spotykać Boga. Na pustyni, która jest miejscem pustym mogę powiedzieć, że „czas się wypełnił”. Czym się wypełnił? Obecnością Boga. Pustynia staje się miejscem obfitości, a nie posuchy. Oby każdy z nas rozpoznał w wielkim poście właśnie tę pustynię, pełną obecności Boga. Pozwólmy więc, żeby i nas Duch wypędził na taką właśnie pustynię.
