Ocalić od zapomnienia

ks. Czesław Hałgas MS sr

Urodził się 24 marca 1935 r. w Dominikowicach, syn Franciszka i Małgorzaty z domu Liana.  Mając 16 lat, wstąpił do nowicjatu Zgromadzenia Misjonarzy Matki Bożej z La Salette. 8 września 1952 r. złożył pierwsze śluby zakonne na ręce ks. Augusta Gauthier MS, zaś profesję wieczystą 8 września 1956 r. w Łętowem na ręce ks. prowincjała Bronisława Młynarskiego MS. Studia filozoficzne odbył w WSD Księży Misjonarzy Saletynów w Dębowcu (1952–1955), zaś teologiczne na Wydziale Teologicznym KUL (1955–1961). Święcenia prezbiteratu otrzymał 19 kwietnia 1959 r. w Lublinie z rąk ordynariusza lubelskiego bpa Piotra Kałwy.

Placówki i posługi: Pierwszą placówką był klasztor w Dębowcu (1959–1962), gdzie był dyrektorem Kancelarii Apostolskiej i odpowiedzialnym za Bractwo Matki Bożej Saletyńskiej. Przez następny rok (1962-1963) był wikariuszem i katechetą w Gdańsku-Sobieszewie. W latach 1963–1965 pomagał w duszpasterstwie przy kościele pw. św Norberta w Krakowie przy ul. Wiślnej. Kolejne dwa lata 1965-1967 posługiwał w Rzeszowie jako wikariusz i katecheta. W latach 1967-1971 był wikariuszem w Gdańsku-Sobieszewie i odpowiedzialnym za duszpasterstwo w Świbnie. Następnie na osiem lat powrócił do Krakowa, gdzie był kolejno rektorem Wyższego Seminarium Duchownego i dyrektorem niższego seminarium w domu zakonnym przy ul. Wiślnej (1971–1973), superiorem domu zakonnego przy ul. Koszalińskiej i ekonomem obu krakowskich placówek (1973–1979), a także wikariuszem w parafii pw. Najśw. Serca Pana Jezusa w Krakowie-Łagiewnikach. W latach 1979–1985 posługiwał w Trzciance, najpierw jako katecheta, a następnie przez pięć lat jako superior i proboszcz. Na rok powrócił do klasztoru w Dębowcu (1985–1986), gdzie był superiorem. Przez trzy lata (1985–1988) pełnił funkcję ekonoma prowincjalnego. Lata 1986–94 spędził w parafii pw. Matki Bożej Saletyńskiej w Krakowie, gdzie był przełożonym wspólnoty i proboszczem. W latach 1994–1997 był członkiem wspólnoty zakonnej w Krakowie przy ul. Koszalińskiej, gdzie pełnił funkcję dyrektora Wydawnictwa „La Salette”. Przez kolejne trzy lata posługiwał w sanktuarium w Dębowcu i był dyrektorem Apostolstwa Rodziny Saletyńskiej. Następnie powrócił do wspólnoty seminaryjnej w Krakowie przy ul. Koszalińskiej (2000–2007), gdzie pomagał w Duszpasterstwie Pielgrzymkowym. W latach 2007–2014 posługiwał na Białorusi – najpierw przez rok w Widzach, a potem w Dalekich. W 2009 r. obchodził złoty jubileusz kapłaństwa. Po powrocie do kraju został skierowany do pomocy w duszpasterstwie parafii w Łapszach Wyżnych.

Zmarł w szpitalu w Nowym Targu 2 listopada 2014 r. Pogrzeb odbył się w niedzielę 5 listopada w Dębowcu. Ciało naszego współbrata zostało złożone w grobowcu zakonnym na cmentarzu w Dębowcu.