– Przyjmujecie święcenia diakonatu w szczególnym dla Kościoła czasie. To czas, kiedy wielu mówi „takiego Kościoła nie chcę”. To czas konfrontacji ze złem, które dzieje się także we wnętrzu Kościoła. Jest to czas wołający o sprawiedliwość, o pokutę, o powrót do Ewangelii – powiedział bp Damian Muskus OFM, udzielając diakonatu saletyńskim klerykom.
Uroczysta liturgia była sprawowana 19 marca w sanktuarium Bożego Miłosierdzia w Krakowie-Łagiewnikach. Święcenia przyjęli: Ivan Diakiv MS, Karol Pietrusik MS i Tomasz Skrzęta MS.
Razem z biskupem Mszę św. koncelebrowali: wikariusz generalny ks. Jacek Pawłowski MS, ks. prowincjał Grzegorz Zembroń MS, członkowie Zarządu Prowincjalnego, księża wychowawcy z seminarium, proboszczowie przyszłych diakonów oraz saletyni, którzy przybyli z placówek polskich i zagranicznych. Obecne były także siostry z różnych zgromadzeń zakonnych, a także rodziny i znajomi kandydatów.
Na zakończenie liturgii ksiądz prowincjał życzył nowym diakonom, by otrzymawszy święcenia w uroczystość Świętego Józefa, wybrali go jako patrona swojej posługi w Kościele: oddanej Bogu, cichej i gorliwej.
Diakonat to pierwszy z trzech stopni sakramentu święceń. Kolejnymi są prezbiterat i episkopat. Diakon jednak nie jest kapłanem, ale jest wyświęcany do posługi. Diakoni mogą m.in. czytać Ewangelię, głosić homilię podczas liturgii, przewodniczyć modlitwom, asystować przy zawarciu małżeństwa, udzielać Komunii św., zanosić Wiatyk umierającym i przewodniczyć obrzędom pogrzebowym. Obowiązkiem diakonów jest też niesienie pomocy i pociechy chorym, ubogim i cierpiącym.
fot. Bohdan Matviiv
