Pasterze pośpiesznie udali się do Betlejem i znaleźli Maryję, Józefa oraz leżące w żłobie Niemowlę. Gdy Je ujrzeli, opowiedzieli, co im zostało objawione o tym Dziecięciu. A wszyscy, którzy to słyszeli, zdumieli się tym, co im pasterze opowiedzieli.
Lecz Maryja zachowywała wszystkie te sprawy i rozważała je w swoim sercu. A pasterze wrócili, wielbiąc i wysławiając Boga za wszystko, co słyszeli i widzieli, jak im to zostało przedtem powiedziane.
Gdy nadszedł dzień ósmy i należało obrzezać Dziecię, nadano Mu imię Jezus, którym Je nazwał anioł, zanim się poczęło w łonie Matki. (Łk 2, 16-21)
Theotokos
Osiem dni po Narodzeniu Pańskim, w pierwszy dzień nowego roku oddajemy cześć Maryi Bożej Rodzicielce. Dzisiejsza uroczystość to najstarszy obchód liturgiczny związany z Niewiastą z Nazaretu. W czasie Soboru Efeskiego w 431 roku Maryja została oficjalnie i uroczyście nazwana Matką Boga, Theotokos. Ale zanim jeszcze prawda o Bożym Macierzyństwie stała się dogmatem, chrześcijanie żywili głębokie przekonanie, że Maryja jest nie tylko Matką Jezusa z Nazaretu, lecz także Matką Boga.
Matka rozważająca
Osiem dni temu odczytywane fragmenty Ewangelii koncentrowały się na wydarzeniach związanych z narodzeniem Jezusa. Dzisiejsza Ewangelia stawia nam przed oczami samą Maryję. Podkreśla Jej wyjątkową rolę w Świętej Rodzinie, wymieniając Ją na pierwszym miejscu: Pasterze pośpiesznie udali się do Betlejem i znaleźli Maryję, Józefa oraz leżące w żłobie Niemowlę (Łk 2, 16). Ewangelia wg św. Łukasza podkreśla także, iż do wszystkiego, co działo się wokół narodzenia Syna Maryja jako jedyna podchodzi głęboko i refleksyjnie: Lecz Maryja zachowywała wszystkie te sprawy i rozważała je w swoim sercu (Łk 2, 19). Niepozorny spójnik „lecz” podkreśla kontrast pomiędzy postawą Matki Jezusa a zachowaniem pasterzy, którzy „opowiedzieli, co im zostało objawione o tym Dziecięciu” (Łk 2, 17) i innych, którzy słysząc to, „zdumieli się tym, co im pasterze opowiedzieli” (Łk 2,18).
Święty Łukasz nieprzypadkowo podkreśla, że Maryja zachowuje sprawy w pamięci i rozważa je w sercu. Po zmartwychwstaniu Jezusa przekazała Ona owoce swojej głębokiej medytacji rodzącemu się Kościołowi. To dzięki Niej mamy opowiadania o wcieleniu, narodzeniu i dzieciństwie Jezusa, zapisane w Ewangeliach Mateuszowej i Łukaszowej. Dzisiaj my, biorąc wzór z Maryi, możemy zachowywać w pamięci nasze spotkania z Bogiem i rozważać Jego słowo. Dzieląc się owocami naszej medytacji, możemy być autentycznymi świadkami Ewangelii.
Przewodniczka na nowy rok
Jezusowi narodzonemu w Betlejem powierzajmy wszystkie myśli i pragnienia, które są owocami rozważania tej Ewangelii. Powierzajmy Mu rozpoczynający się rok. Prośmy Maryję, by nauczyła nas, jak zachowywać w sercu i rozważać znaki i słowa, które Bóg nam posyła. Niech Ona pomaga nam w duchu Bożym odczytywać wszystko, co nas czeka w następnych 366 dniach.
