Gdy Jezus mówił do tłumów, jakaś kobieta z tłumu głośno zawołała do Niego: «Błogosławione łono, które Cię nosiło, i piersi, które ssałeś».
Lecz On rzekł: «Owszem, ale również błogosławieni ci, którzy słuchają słowa Bożego i zachowują je». (Łk 11, 27-28)
Jako chrześcijanie jesteśmy nowym narodem wybranym przez Boga. Chrystus zawarł z nami przymierze umierając za nas na drzewie krzyża. Aby lepiej zrozumieć swoja historię życia i sposób postępowania Boga w naszym życiu należy studiować historię narodu wybranego. Bóg wyprowadzi lud z niewoli i prowadził go 40 lat przez pustynię, aby nauczyć go wiary. W czasie drogi lud dojrzewał do wiary mocnej i żywej. Czym jest więc wiara?
Będziemy w stanie odpowiedzieć sobie na to pytanie poznając lepiej historię Izraela. Umacniając wiarę w swoim ludzie Bóg posługiwał się patriarchami i prorokami. Dzisiaj poznamy na nowo historię jednego z nich – Jozuego. Był dzielnym wojownikiem, przywódcą narodu, następcą Mojżesza. Razem z wojskiem podbił ziemię obiecaną, podzielił ją a u końca swej misji w Syhem, gdzie Abraham zbudował pierwszy ołtarz Panu, zawarł z Bogiem przymierze.
Kończąc swe przemówienie do narodu w Sychem zadał swoim ziomkom pytanie: KOMU CHCECIE SŁUŻYĆ? Przywódca postawił naród przed wyborem. WIARA TO WYBÓR. Oczekując na odpowiedź Jozue daje osobiste świadectwo: „JA I MÓJ DOM CHCEMY SŁUŻYĆ PANU”.
Odpowiedzieć narodu jest pozytywna. W podjęciu tej decyzji pomocą dla zgromadzenia były:
- historia podboju ziemi, teraz naród jest już u siebie;
- autorytet przywódcy Jozuego.
Jak dotąd wszystko dobrze i pięknie się składa. Jednak w ostatnim rozdziale Księgi Jozuego znajdziemy dalszy ciąg tego dialogu. Oto Jozue wystawia naród na próbę. Zaskakuje nas moc jego słów. „Wy nie możecie służyć Panu, bo On jest Bogiem świętym i jest Bogiem zazdrosnym i nie przebaczy Wam występków i grzechów”. Najpierw stawia zgromadzenie przed wyborem teraz twierdzi, że zadanie służenia Panu jest niewykonalne przez ten lud. Czy Jozue nie chce, aby doszło do zawarcia przymierza? Nie. Chce on tylko mocno uświadomić słuchaczom, że wejście w relację z Bogiem do łatwych zadań nie należy. Ta ważna decyzja powinna podjęta być w wolności. Bóg dopomina się o swoje prawa, ale nie wymusza odpowiedzi. Bóg nie jest faraonem wykorzystującym niewolników. Bóg potrzebuje ochotników. Jest to decyzja trudna i na całe życie, ale Bóg zawsze jest blisko tych, którzy Mu z radością służą i wspiera ich w trudnych chwilach. W 1 rozdziale Księgi Jozuego znajdujemy takie słowa Pana Boga: „Bądź mężny i mocny? Nie bój się i nie lękaj, ponieważ z tobą jest Pan, Bóg twój, wszędzie, gdziekolwiek pójdziesz»
- Usłyszane i przyjęte do serca Słowo Boga stawia nam pytania?
- Czy odnowiłem przymierze zawarte z Bogiem na Chrzcie świętym?
- Czy dla mnie wiara to wybór?
- Czy podejmuje decyzje zgodne z duchem Ewangelii?
- Czy moja mentalność nie jest przypadkiem mentalnością niewolnika, dla którego Bóg jest jak faraon?
- Czy jestem bardziej ochotnikiem czy niewolnikiem?
- Na czym polega moja służba Panu i braciom?
- Czy chcę służyć Bogu zazdrosnemu, który nie znosi połowiczności i kompromisów?
- Jak przygotowuję i motywuję moją rodzinę, by wspólnie lepiej służyć Panu?
- Czy jestem autorytetem zwłaszcza dla ludzi młodych?
- Czy mój Bóg to Bóg mitów czy Bóg działający w historii?
- Jakie wydarzenia z mojej historii życia mógłbym przedstawić, aby umocnić wiarę braci?Czy ufam łasce Pana?
